Wat een week!

Wat een week was het, de lange weg naar de Roemeense grens rijden, te voet de grens over, net zoals mijn vrouw en kinderen een week eerder deden.

Het verlaten van de boerderij in Oekraïne was niet mijn eigen wens, maar de uitgesproken wens van de Oekraïense Agrarische Raad, een boerenorganisatie met meer dan 1.100 leden die 3,5 miljoen hectare landbouwgrond vertegenwoordigen. Ze hebben me in feite bevolen om naar Europa te gaan om de wereld te vertellen over de ramp die op ons afkomt als grote delen van de 36 miljoen hectare landbouwgrond in Oekraïne de komende weken niet worden beplant.

Geen export

Als de oorlog niet voor eind maart is gestopt, kan er na de zomer van dit jaar geen export meer uit Oekraïne komen. Dit zal vooral de toch al instabiele landen van Noord-Afrika en het Midden-Oosten treffen. Voedselprijzen kunnen gemakkelijk verdubbelen ten opzichte van de prijzen in januari 2022, waardoor brood voor de mensen in deze regio's onbetaalbaar wordt.

Rusland heeft zijn grenzen al gesloten voor de export van tarwe en de export van Oekraïne is feitelijk gesloten vanwege de sluiting van Oekraïense havens door Russische oorlogsschepen.

De tarweprijzen in China schieten nu al omhoog en de huidige Chinese tarweoogst verkeert in erbarmelijke toestand. Als er deze zomer geen oogst is in Oekraïne, ontstaat er een enorm tekort aan tarwe en andere granen op de wereldmarkt.

Deze oorlog is een stille moordenaar met enorme onberekenbare wereldwijde gevolgen. Als de mensen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten geen brood meer kunnen kopen, zullen ze niet wachten en achterover leunen tot ze dood zijn.

Ja, er zijn veel redenen om deze oorlog zo snel mogelijk te stoppen, maar als we de kans missen om in Oekraïne te planten, zal de humanitaire crisis niet beperkt blijven tot Kiev, Charkov, Odessa en Mariupol.

De mensen in Oekraïne vechten niet alleen voor hun vrijheid, maar ook voor de wereldvoedselzekerheid en daarmee voor de stabiliteit van de hele wereld. We kunnen niet wachten op een diplomatieke oplossing voor de oorlog, we moeten harde beslissingen nemen en die moeten we nu nemen. Anders hebben we geen kans om de catastrofe te vermijden die langzaam maar gestaag op ons afkomt.

Boodschap

Dit is de boodschap die ik de afgelopen week heb proberen over te brengen.

Dit is wat ik bleef herhalen aan media van over de hele wereld, aan Bloomberg, Reuters, Financial Times, BBC-radio, Agrarheute, Telegraaf en vele anderen.

Ik sprak journalisten in Nieuw-Zeeland, Finland, Duitsland, Brazilië, België en natuurlijk ook in Nederland in Nieuwsuur en Jinek.

Mijn boodschap is beluisterd en opgepikt door politici.

Ik heb gesproken met de Nederlandse ministers van landbouw en buitenlandse zaken, met leden van het Nederlandse parlement.

Ik sprak in Düsseldorf met de leden van het parlement van Noordrijn-Westfalen.

En vandaag sprak ik met de heer Timmermans, eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie. Die me verzekerde dat hij zeer goed op de hoogte is van de humanitaire crisis in Oekraïne en mijn analyse deelt over de gevolgen voor de Wereldvoedselzekerheid in de zeer, zeer nabije toekomst, vooral in Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

We moeten ons realiseren dat hoewel de EU en de NAVO niet fysiek zijn aangevallen door Poetin en zijn wapens, we wel worden aangevallen.

WW3

Bij het proberen om WW3 te vermijden, zijn we blind voor het feit dat we ons al midden in WW3 bevinden.

En de enige manier om een wereldwijde catastrofe te voorkomen, is door deze oorlog nu te beëindigen.

Moeilijke tijden vragen om moedige beslissingen.